Menu
Menu
FLIR GF77 jest pierwszą kamerą termowizyjną FLIR przeznaczoną do wykrywania gazów z detektorem niechłodzonym. Zastosowanie detektora mikrobolometrycznego (niechłodzonego) czyni tę kamerę najtańszą i najporęczniejszą spośród kamer do detekcji gazów firmy FLIR. Obrotowy w zakresie 180° moduł z obiektywem i poręczna budowa pozwalają na przeprowadzenie szybkiej diagnostyki w trudno dostępnych miejscach bez zmęczenia operatora. Ekran 4” i wizjer optyczny ułatwiają wykonywanie pomiarów w trudnych warunkach oświetleniowych. Podstawowe informacje: pomiar temperatury od -20°C do 70°C z dokładnością ±5°C, bardzo lekka (1,4kg), wytrzymała konstrukcja, aparat cyfrowy, wskaźnik laserowy, wbudowany GPS. Podwójne zastosowanie: wykrywanie wycieków gazu jak i możliwość użycia kamery FLIR GF77 jak „tradycyjnej” kamery termowizyjnej. Wykrywane gazy: metan, propan i SO2.
FLIR GF320 jest w stanie wykryć emisję metanu lub innych lotnych związków organicznych (voc). Pozwala ona szybko skanować duże obszary i wskazywać przecieki w czasie rzeczywistym, co znacznie usprawnia pracę. Dosłownie tysiące elementów mogą być skanowane na zmianę bez konieczności przerywania procesu. Skraca to czas przestoju na naprawę jak również pozwala na weryfikację procesu. Zwiększa bezpieczeństwo, ponieważ potencjalne zagrożenia mogą być monitorowane z odległości kilku metrów. Podstawowe informacje: detekcja bardzo małych wycieków dzięki czułości (<25mK), pomiar temperatury od -40 ºC do 350 ºC z dokładnością ±1 ºC, lekka (2,4kg), wytrzymała konstrukcja, aparat cyfrowy, wskaźnik laserowy, wbudowany GPS. Podwójne zastosowanie: wykrywanie wycieków gazu jak i możliwość użycia kamery FLIR GF320 jak „tradycyjnej” kamery termowizyjnej. Wykrywane gazy: benzen, etanol, etylobenzen, heptan, heksan, izopren, metanol, MEK, MIBK, oktan, pentan, 1-pentan, toluen, ksylen, butan, etan, metan, propan, etylen, propylen.
FLIR E8xt to kamera termowizyjna dająca duże możliwości pomiarowe. Dzięki funkcji automatycznego pomiaru gorących i zimnych punktów oraz modułowi WiFi użytkownicy są w stanie szybko zdiagnozować wszelkie problemy z temperaturą w kontrolowanym sprzęcie i mogą od razu udostępniać i przesyłać obrazy do wszystkich powiązanych urządzeń i sieci. Wyraźne obrazy termowizyjne z technologią MSX® uwidaczniają problemy ze stratami energii, zawilgoceniami, wadami konstrukcyjnymi oraz przegrzewającymi się urządzeniami elektrycznymi i maszynami.Podstawowe informacje: rozdzielczość detektora 320 x 240 pikseli, czułość termiczna <0,05°C, zakres pomiarowy od -20°C do 550°C, pole widzenia FOV 45° × 34°, czas pracy akumulatora ok. 4h.
FLIR E53 to pierwsza kamera z profesjonalnej serii przenośnych kamer termowizyjnych (seria Exx). Cechuje je duży zakres temperaturowy i ulepszony tryb MSX®, które są pomocne w pomiarach zarówno w budownictwie jak i w utrzymaniu ruchu. Podstawowe informacje: rozdzielczość detektora 240 x 180 pikseli, czułość termiczna <0,04°C, zakres pomiarowy od -20°C do 650°C, pole widzenia FOV 24° × 18°, czas pracy akumulatora ok. 2,5h.
FLIR E75 to przedstawiciel serii przenośnych kamer termowizyjnych (seria Exx). Cechuje je duży zakres temperaturowy i ulepszony tryb MSX®, które są pomocne w pomiarach zarówno w budownictwie jak i w utrzymaniu ruchu. Zaletą kamery E75 jest możliwość wymiany obiektywów w zależności od naszych potrzeb (14°, 24° i 42°)Podstawowe informacje: rozdzielczość detektora 320 x 240 pikseli, czułość termiczna: <0,05°C dla obiektywu 14°, <0,04°C dla obiektywu 24°, <0,03°C dla obiektywu 42°, zakres pomiarowy od -20°C do 650°C, czas pracy akumulatora ok. 2,5h.
Kamera termowizyjna FLIR T840 została zaprojektowana, aby pomóc specjalistom ds. elektrotechniki, utrzymania ruchu, sieci energetycznych i innym ekspertom. Rozmiar detektora (464 x 348 pikseli) pozwala na komfortowe pomiary zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz. Obrotowy w zakresie 180° moduł z obiektywem i poręczna budowa pozwalają na przeprowadzenie szybkiej diagnostyki w trudno dostępnych miejscach bez zmęczenia operatora. Kamera FLIR T840 posiada okular: jasne, trudne warunki oświetleniowe nie stanowią problemu podczas pomiarów na zewnątrz. Podobnie jak w kamerach z serii Ex5 i T5xx, kamera T840 współpracuje ze standardowymi obiektywami (12°, 24°, 42°), bez konieczności specjalnej kalibracji kamery z obiektywem (funkcja AUTOCAL). W zestawie z kamerą znajdują się obiektywy 14°, 24°, 42° i obiektyw tele o polu widzenia 6°.
Podstawowe informacje: rozdzielczość detektora 464 x 348 pikseli, czułość termiczna: <0,05°C dla obiektywu 14°, <0,04°C dla obiektywu 24°, <0,03°C dla obiektywu 42°, zakres pomiarowy od -20°C do 1500°C, czas pracy akumulatora ok. 4h.
FLIR T1020 to profesjonalna kamera termowizyjna dla osób wymagających najwyższej wydajności i najnowszych dostępnych technologii. Urządzenie łączy w sobie doskonałą ergonomię i bogatą funkcjonalność z doskonałą jakością obrazu w rozdzielczości 1024 × 768 pikseli. Obrotowy względem wyświetlacza moduł z obiektywem i poręczna budowa pozwalają na przeprowadzenie szybkiej diagnostyki w trudno dostępnych miejscach bez zmęczenia operatora. Wysoka czułość termiczna pozwala wykryć najmniejsze różnice temperatury. Jest to kamera o najlepszych parametrach jeśli chodzi o kamery przenośne FLIR.
Podstawowe informacje: rozdzielczość detektora podczerwieni 1024 x 768 pikseli, czułość termiczna <0,02°C, zakres pomiarowy -40°C do 2000°C, czas pracy akumulatora: 2,5h.
Kamera termowizyjna FLIR A6753sc umożliwia rejestrację obrazów z częstotliwością 4100 klatek na sekundę, co znajduje zastosowanie m.in. w pracach badawczych w zakresie badań odporności mechanicznej materiałów na rozciąganie i zginanie. Podstawowe informacje: doskonała jakość obrazu w zakresie długiej podczerwieni: 640 x 512 pikseli, szybka rejestracja danych: do 4100 Hz w trybie okienkowania, możliwość synchronizacji z innymi urządzeniami, szeroki zakres pomiarowy: do +2000˚C, kompatybilność z MATLAB.
Urządzenie TG 209 F1 Libra® mierzy zmianę masy substancji w funkcji temperatury, gdzie próbka poddana jest określonemu programowi temperaturowemu. Urządzenie pozwala na wyznaczanie ubytku masy w % lub jednostkach masy, temperatury początku i końca przemiany fazowej, masy końcowej próbki jako % masy początkowej, maksimum prędkości procesu. Podstawowe dane techniczne:
Komora do badania dymotwórczości materiałów to system mierzący gęstość optyczną dymu wydzielonego przez płaską próbkę o grubości <25 mm poddaną działaniu strumienia cieplnego o mocy 25 kW/m2 lub 50 kW/m2 w płaszczyźnie pionowej. Testy przeprowadzane na aparacie pozwalają na uzyskanie takich wartości jak: gęstość optyczna właściwa dymu, transmitancja ośrodka wypełnionego dymem, zmiana masy próbki podczas testu, temperatura stożka oraz ścian komory, napromienienie. Podstawowe dane techniczne:
Aparat FTT UL94 zaprojektowany wg normy UL 94, przeznaczony do badań palności i rozprzestrzeniania płomienia próbek w konfiguracji pionowej i poziomej, umożliwiający badanie według EN ISO 11925-2, PN-EN ISO 60695. Testy w komorze UL94 pozwalają określić 12 różnych klas materiałów: – sześć klas odpowiadających materiałom używanym do produkcji obudowy, części strukturalnych i nośnych oraz izolatorów używanych w produktach elektronicznych (5VA, 5VB, V-0, V-1, V-2, HB) – trzy klasy odpowiadające piankom niskiej gęstości używanym w produkcji materiałów izolacyjnych sprzętu głośnomówiącego (HBF, HF-1, HF-2) – trzy klasy odpowiadające cienkim foliom używanym do produkcji giętkich układów elektronicznych (VTM-0, VTM-1, VTM-2)
Komora klimatyczna WKL 100/70 służy do symulacji wpływu środowiska tj. temperatury i wilgotności na próbkę. Urządzenie pozwala na badania odporności materiałów i powłok na temperaturę oraz wilgotność i tym samym określenie zmian wymiarów liniowych próbki pod wpływem temperatury oraz wilgotności. Podstawowe dane techniczne:
Aparat badawczy Q-Sun Xe- jest w pełni funkcjonalną komorą do badań odporności na światło, trwałość koloru i fotostabilność. Urządzenie umożliwia prowadzenie testów, tak aby symulować warunki panujące w określonym obszarze geograficznym. Podstawowe dane techniczne:
Zakres temperatury pracy urządzenia: -90°C – 550°C Moduł chłodzący (intracooler) RCS (bez użycia ciekłego azotu) Pomiar prowadzony metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej polega na określeniu ilości ciepła przekazywanego do lub przejmowanego od badanej próbki, w jednostce czasu, koniecznej do utrzymania jednakowej temperatury próbki i obojętnego odnośnika termicznego (pustego tygla), w trakcie ich ogrzewania, bądź chłodzenia ze stałą prędkością. Występująca w DSC proporcjonalność sygnału pomiarowego do strumienia cieplnego, umożliwia bezpośredni pomiar pojemności cieplnej i wyznaczanie zależności cp(T), a więc ilościową „obserwację” przebiegu przemian materiału próbki na podstawie kształtu krzywej DSC. Wartość strumienia cieplnego (dH/dt) zależy w pierwszej kolejności od rodzaju przemiany lub reakcji termicznej zachodzącej w próbce, a ponadto od czynników instrumentalnych pomiaru.
Zakres temperatury pracy urządzenia: od RT do 1000°C Kontrolowana szybkość grzania od 0,1 do 100°C/min Jednoczesne techniki sprzężone obejmują badania próbki za pomocą dwóch (lub więcej) technik instrumentalnych. Do tego typu technik należy termograwimetria sprzężona ze spektrometrią w podczerwieni (TGA-FTIR), które umożliwiają badanie gazów odlotowych podczas degradacji termicznej. Próbkę badaną ogrzewa się ze stałą szybkością, według kontrolowanego programu zmian temperatury i mierzy się zmianę masy w funkcji temperatury oraz równocześnie analizuje się gazy powstałe w czasie trwania analizy termograwimetrycznej. Alternatywnie, próbkę utrzymuje się w określonej, stałej temperaturze i mierzy się zmianę masy w funkcji czasu, w określonym przedziale czasu, z jednoczesną analizą wydzielanych produktów gazowych. Etapem kończącym pomiar jest interpretacja widma IR, z którego uzyskuje się informację o grupach funkcyjnych oraz o rodzajach wiązań, które znajdowały się w badanej porcji gazu wydzielanego z degradowanego materiału, w danej temperaturze lub w danym przedziale czasowym.
W komorze ocenia się odporność na spękania gumy lub kauczuku termoplastycznego, poddanych statycznym lub dynamicznym odkształceniom rozciągającym w atmosferze o określonym stężeniu ozonu, temperaturze i wilgotności. Komora ozonowa o objętości roboczej 310 litrów pozwala również na badania innych niż guma lub kauczuk obiektów w szerokim zakresie stężenia ozonu od 25 do 1000 pphm.
Metoda badań polega na eksponowaniu próbek roboczych na działanie sztucznych warunków atmosferycznych (filtrowanego światła lampy ksenonowej, temperatury, wilgotności i nadeszczania) w celu symulowania w laboratorium procesów starzenia, które zachodzą podczas działania naturalnych warunków atmosferycznych. Komora umożliwia kontrolę:
Odporność na warunki pogodowe jest oceniana m.in. przez porównanie zmiany barwy badanej próbki roboczej do próbki nieeksponowanej za pomocą skali szarej zgodnie z ISO 105-A02
Przeznaczona jest do badania odporności materiałów na światło ultrafioletowe w jego najbardziej destrukcyjnym zakresie – UVA i UVB połączone z cyklem kondensacji pary wodnej. Komora wyposażona jest w 8 fluorescencyjnych lamp z zakresu: UVA 340, UVB 313 lub UVA 351
ECE R118 Annex 8 ISO 6941 Badanie to polega na poddaniu próbek materiału w pozycji pionowej na działanie płomienia znormalizowanego palnika gazowego i określeniu szybkości rozprzestrzenianiu się płomienia. Mierzy się czasy przemieszczania się płomienia między nitkami kontrolnymi umieszczonymi przy powierzchni próbki w trzech odległościach od źródła podpalania.
Stanowisko badawcze umożliwia określenia prędkości spalania próbki poddanej działaniu płomienia o małej energii w ciągu 15 s. Próbka utrzymywana w pozycji poziomej, dzięki uchwytowi w kształcie litery U, jest przez 15 s poddana działaniu płomienia o małej energii oddziałującego na jej swobodny koniec. W czasie badania określa się, czy i kiedy płomień gaśnie lub czas palenia się zmierzonej długości próbki. Normy badawcze
Zjawisko mgławienia polega na kondensacji na szybach, w szczególności na szybie przedniej, odparowanych z wyposażenia wnętrza pojazdu substancji lotnych. Charakterystykę zamglenia można określać za pomocą:
Kondensacji składników (G) – różnica masy pomiędzy folią aluminiową z osadzonymi substancjami lotnymi i masa folii przed badaniem
Komora szokowa przeznaczona jest do narażania badanej próbki na szoki termiczne. Urządzenie jest komorą poziomą tzn. komory robocze położone są obok siebie. Komora szokowa umożliwia badania odporności części i urządzeń na szybkie zmiany temperatury (szoki temperaturowe). Test szokowy w urządzeniu realizowany jest za pomocą automatycznie sterowanej windy przemieszczającej się pomiędzy komorami o dwóch skrajnych temperaturach: wysokiej i niskiej. Możliwa jest dokładna symulacja zgodna z normami (m.in.: PN-EN 60068-2-14, PN-EN 60068-2-1, PN-EN 60068-2-2, innymi – w zakresie możliwości technicznych komory). Podstawowe parametry techniczne komory:
Max. czas przejścia regulowany : 10…40 s
Komory klimatyczne Pozwalają na badania lub kondycjonowanie obiektów w różnych warunkach klimatycznych: Temperatura: od -70°C do 210°C Wilgotność: od 10 do 98% RH Komory temperaturowe Pozwalają na badania lub kondycjonowanie obiektów w podwyższonych lub ujemnych temperaturach, w zakresie od -40°C do 300°C Wymiary (w zależności od komory) wysokość x szerokość x głębokość: od 700x650x604 do 1000x900x1600
Pozwalające na badania odporności obiektów na działanie czynników zewnętrznych w sztucznych atmosferach korozyjnych (np. rozpylona mgła solna, immersja w roztworach korozyjnych, zdefiniowane warunki klimatyczne, kondensat wodny, itp.). Pojemności robocze: od 1 m3 do 2,5 m3 Zakres temperatury: od -20°C do 70°C Zakres wilgotności: od 20 do 98% RH, od ~95 do 100% CH Ciśnienie natrysku: do 3 barów Cykliczne badania korozyjne (CCT) Media: NSS, CASS, ASS, SWAAT oraz inne Przykładowe metody oceny stosowane po badaniach, ocena wizualna: ocena zniszczenia powłoki; ocena stopnia: spęcherzenia, zardzewienia, spękania, złuszczenia, kredowania metodą taśmową, rozwarstwienia i korozji wokół nacięcia; zmiana koloru, skala szara oraz wiele innych Przykładowe metody oceny stosowane po badaniach, badania mechaniczne (przykładowe): badanie metodą siatki nacięć, oznaczanie odporności powłok na uderzenie kamieniami, próba wielouderzeniowa, Pistol Test, oznaczanie twardości powłoki metodą ołówkową oraz wiele metod oceny.
Pozwala na badania odporności obiektów między innymi w środowisku dwutlenku siarki, kondensatu wodnego, czy w rozpylonej mgle solnej. Pojemność robocza: od 0,4 m3 (400 L) do 1,0 m3 (1000 L) Zakres temperatury: od RT do 50°C Zakres wilgotności: od ~95 do 100% CH Ciśnienie natrysku: do 3 barów Media: NSS, CASS, ASS, SO2 oraz inne Przykładowe metody oceny stosowane po badaniach, ocena wizualna: ocena zniszczenia powłoki; ocena stopnia: spęcherzenia, zardzewienia, spękania, złuszczenia, kredowania metodą taśmową, rozwarstwienia i korozji wokół nacięcia; zmiana koloru, skala szara oraz wiele innych Przykładowe metody oceny stosowane po badaniach, badania mechaniczne (przykładowe): badanie metodą siatki nacięć, oznaczanie odporności powłok na uderzenie kamieniami, próba wielouderzeniowa, Pistol Test, oznaczanie twardości powłoki metodą ołówkową oraz wiele innych
Komora środowiskowa o pojemności 1 m3, do badań emisji LZO z materiałów, pół-wyrobów i gotowych komponentów. Umożliwia realizację badań w stałej bądź zmiennej temperaturze, z kontrolowaną wilgotnością względną i przepływem powietrza. Komora wyposażona jest w detektor FID, mierzący w czasie rzeczywistym całkowite stężenie węglowodorów w komorze. Umożliwia pobieranie próbek powietrza (do badania zapachu) lub ich zatężanie w celu przeprowadzenia analiz lotnych związków organicznych, związków karbonylowych, amin, nitrozoamin i ftalanów. Badanie z wykorzystaniem komory środowiskowej umożliwia uzyskiwanie informacji o ilości i rodzaju emitowanych związków z elementów wykonanych z różnych materiałów i o różnych gabarytach, takich jak np. deski rozdzielcze, fotele samochodowe, wykładziny itd. Realizowane są w niej badania zgodnie z normami międzynarodowymi, takimi jak ISO 12219-4 i ISO 12219-6, oraz zgodnie z normami wewnętrznymi największych koncernów motoryzacyjnych.